Standen XCO en XCM na Oldenzaal en Riva Garda


Hier en daar werden koersen meegepakt de afgelopen twee weken. Kex moest heel veel km's en HM's rijden voor het spaarzame puntje in het XCM klassement. Joene perste er een dikke 1e plek uit in Oldenzaal. BAM !! zo moet dat....Helaas ook een crash voor onze Britt..... herstel ze !! hieronder de punten tot nu toe....



Reacties

  1. Toch nog even een korte reactie op de wedstrijd in Oldenzaal. Niet zo zeer over het koers verloop. Want ondanks dat ik erg blij ben met de eerste plek, is het natuurlijk ook altijd afhankelijk van de aanwezige concurrentie bij de funklasse. En zondag miste ik natuurlijk de zware strijd vanuit het zwart-oranje MTBA vak. Maar wat een parcours gasten, dit was het eerste XC-rondje waarbij ik dacht.. hmm een dropper zou miss wel fijn zijn. En hulde voor de organisatie die ook bij de funklasse alle lijnen gewoon open had gezet. Ja natuurlijk resulteert dat ook in wat (zware) valpartijen.. beterschap Britt en zadel Frank. Maar er zit iig durf en lef in de organisatie. Daar waar een vrij eenvoudige drop-off in een Nieuwkuijk verscheen en ook weer verdween, waren hier alle zeilen bij gezet om het zo technisch mogelijk te maken. Zeker nu we op tv de XC Worldcups steeds technischer zien worden, mag dit wat mij betreft ook wel terug te zien zijn in onze lokale XC opzet. Dus.. zet deze volgend jaar vast allemaal in je agenda! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kort stukje dan ook vanuit mij! Na drie weken ‘chillen’ in Valencia en sinds de Hel van Groesbeek nog maar 1x op de MTB te hebben gezeten, had ik echt zin om in Oldenzaal zonder verwachtingen lekker te fietsen! Helaas vanwege krappe tijdschema en strenge parcoursbewakers, mochten we echt niet verkennen. En dat bij -zoals Joene zegt- een aardig technische rit. Dus met dank voor Frank, vanaf de zijkant de ‘specials’ visueel verkend. Helder was dat ik bij het eerste technische stuk (keuze A tot D!) zeker niet voor A zou gaan, maar B een goede optie was.
    Mijn start was top! Als vierde de eerste singletrack op. Wel meteen hartslag in rood, maar lekker het wiel voor me gehouden. In het heetst van de strijd niet goed gerealiseerd dat een special er van boven in de flow, de snelheid en de wedstrijdspanning, anders uit ziet dan rustig vanaf de grond naast het parkoers. Voor ik het wist volgde ik de dame voor me...die (helaas voor mij, goed van haar) de A lijn pakte... en britt dus ook 😩🥴 De combinatie van het besef, schrikeffect toen ik mijn wiel de eerste rots op trok, en daardoor totaal verstijfd op de MTB, zorgde voor een val, opgevangen met mijn linker arm gestrekt. Wilde doorfietsen maar mijn schouder wilde dat niet. Dat waren mooie 7 minuten in Oldenzaal! En Tom maar wachten bij de verzorging waar Britt toch bleef, want die was toch goed gestart 😂
    Huidige stand van zaken: enkele bandjes verrekt/mogelijk gescheurd. We noemen dit een tossy, graad 2 denk ik. Hopelijk deze week alweer een stukje op de racer! En met heel veel geluk en herstel, dinsdag aanhaken.
    Vooral balen dat ik na 4 weken rust, écht zin had om weer specifieke blokken te trainen voor de wedstrijden eind juni/begin juli!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Poeh, nog best heftige crash geweest dan, niet leuk, herstel ze !

      Verwijderen
    2. Samen met Homme ben je de Tossy Posse! Fijn dat het alweer iets beter gaat!

      Verwijderen
  3. Riva Garda is een fantastische opening van het Marathon seizoen. Groot bike Festival met alle leveranciers van naam en faam vertegenwoordigd. En allerlei soorten koersen, van Enduro tot E-Bike races en Marathons in alle afstanden. Ik had dit jaar net als twee jaar terug voor de Ronda Grande gekozen. De één na langste afstand Maar met 70km en 3000hm meer dan genoeg zo vroeg in het jaar. Deze ronde was altijd eigenlijk heel simpel. Je klimt je het ongeluk tot ongeveer de helft en dan komen er eindeloos lange technische trails die er zo vroeg in het jaar nog akelig sketchy bijliggen kunnen. De organisatie had dit jaar als verassing een extra klim met extra trail op het einde ingebouwd (800hm singletrail omlaag).

    Aan de start redelijk ontspannen met Peter (fietsmaatje CH) staan kletsen omdat ook de start gewijzigd was. Moest je twee jaar terug nog een paar Kilometer asfalt koersen bij de start om je een positie te veroveren in de fuik van de eerste (trail)klim, hebben ze nu het eerste deel over een asfaltklim gelegd om het veld beter te verdelen. Eerste klim gelijk 1000 hm en die moet je zo gedoseerd mogelijk doorkomen. Liep prima en in de eerste korte afdaling al gevoeld dat het best frisjes was en nat lag. Tweede klim begint modderig en zelfs een stukje lopen, Maar dan komen er weer zo'n 1000hm over retesteile tankbanen. De derde klim wordt al wat meer trailen en daar boven heb je zo'n 45km en 2600hm in de benen. Bij mij liep het prima, mooi constant en qua positie had ik echt geen idee.

    Als het dan omlaag gaat gaat het dan echt omlaag en de trails lagen nat en glibberig. Ik moets echt weer even schakelen op mijn HT Maar kreeg snel de smaak en de mensen voor mij te pakken. Ook de laatste bonusklim bij de Doss de Clef liep nog goed en ik draaide dan ook vol verwachting de laatste trail in. Deze eindeloze technische trail vroeg het uiterste. Veel lopers van de ronde picolla die ze hier ook over gestuurd hadden makate het niet makkelijker en bij drie vier passages meost ik zelf ook van de fiets. Een keer dwong een boom in combinatie met mijn voorhoofd me daartoe. Over de hele afdaling echter toch weer veel ingehaald en alleen zelf ingehaald door één of andere Pool, die ik in de beklimming achter had gelaten, en die op deze trail deed alsof het asfalt was.

    Op de laatste drie kilometers asfalt niemand meer voor me of achter me te zien en er toch voor de vorm nog een spurtje uitgeperst. resultaat 28e Overall en 4e bij de masters 2.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wow! Mooi avontuur! Schade dat je net het podium hebt gemist, maar wat een puike prestatie man!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten