Omdat het aantal enduro leden groeiende is, hoort daar natuurlijk ook een Enduro klassement bij. Een duo van MTBA heeft de Epic enduro gereden, een helse wedstrijd over meer dan 100 km en 4000+ hoogtemeters. De (st)rijders zelf moeten hieronder maar een uitgebreid verslag doen, want afgezien is er, onder natte en glibberige omstandigheden.
De enduro stand zal vanaf nu op deze blog worden bijgehouden.
Stand XCM
Stand Enduro
Cool - enduro stand!
BeantwoordenVerwijderenOp tweede paasdag stond de Hallonienne marathon op de agenda, waarbij Linda de 45km en ik de 75km ging rijden. Hallonienne is een typische Ardennen marathon net achter Spa/Trois-Ponts, waar afgelopen twee jaar Mathieu van der Poel ook aan de start stond. In tegenstelling tot vorig jaar, 13C en bizar veel modder, was het nu kurkdroog en 26C.
BeantwoordenVerwijderenNa wat warm fietsen op de weg maar richting startvak, om er achter te komen dat van de ca. 700 starters ik met wat dringen hooguit op plek 600 in het startvak terecht kwam. Hmmm volgend jaar toch die licentie (apart startvak) maar nemen?? Gezien de startpositie stond ik wel lekker relaxt, want vooraan meerijden (is overigens nooit mijn sterkste punt) was geen optie. Na de start begon het met een afdaling over de weg, waar na 1km haaks rechts een lange steile klim opgestuurd moest worden. Daar waar ik vorig jaar nog drie tandjes lichter moest, en iedereen van achter over me heen kwam, was het nu omgekeerd. Het voelde meteen goed, maar had de pech dat het pad over de volle breedte bezet was. Midden door de spoelgeul en de berm kon ik toch redelijk doorrijden. Daar waar normaal de hartslag omhoog schiet en er een dikke vent op de bagagedrager komt zitten, bleven de benen nu fris. Voornamelijk te merken doordat ik een tandje zwaarder kon rijden dan ik normaal zou doen. En aangezien omhoog zo lekker ging, naar beneden ook maar vol risico. Wat en heerlijk XC gevoel krijg je dan toch als je alles op tempo kan blijven rijden. Na een enorme inhaal race werden halverwege de benen iets minder, toen ik achter een rijder kwam te zitten die me bekend voorkwam. Ach zal hem wel een keer in een andere wedstrijd tegen gekomen zijn, hop erlangs.. Hoor ik ineens.. heeey Jeroen.. komt Ronald vd Berg langszij, ah di do training daar ken ik hem van haha.. :) Na een korte gesprek over de afstand en hoeveel MTBA punten er te verdienen waren, besloot ik mijn ritme vast te houden. Waarbij ik er vanuit ging dat hij even mee zou rijden, maar Ronald zei achteraf dat het op dat punt er even niet in zat. Ik had nog een mooi moment waarbij we een greppel met 40cm modder over moesten steken, voorwiel erin en ik ging zijdelings gestrekt. De modder kwam tot boven mijn ellenboog. Gelukkig kon ik wel goed uitklikken, dus meer dan nat en vies was de schade niet. Terwijl ik zelf dubbel lig over de stomme actie hoor ik de rijder achter me alleen maar zeggen, doorrijden we hebben een gaatje. Na 50 meter had hij vervolgens ook een gaatje op mij, toch leuk haha. Met 55km werd de power iets minder, maar in tegenstelling tot eerdere marathons blijft de dip uit. Tot aan het eind kan ik op krachtklimmen oprijden en het tempo erin houden. Heerlijk zeg, hopelijk is dit een voorbode voor de rest van het seizoen. In de laatste klim kom ik Linda nog achterop die een andere route en starttijd had, we roepen nog even succes naar elkaar voor de laatste 10km. Over de finish komend heb ik zelden zo'n goed gevoel over een gereden marathon gehad. De uitslag 65e weerspiegelt mijn gevoel dan weer niet echt, maar zegt wel wat over het sterke deelnemersveld bij deze marathon. Even later finisht Linda ook en heeft de 45km op deze heftige marathon toch mooi volbracht. Tijd voor de worst en het biertje.. nu al zin in de volgende!
Is een beetje een lang verhaal geworden, maar heb er dan ook echt van genoten hahaha.. ;)
VerwijderenDubbel zo lang is gewoon dubbel zo lekker Joene😉
BeantwoordenVerwijderenLang verhaal, mmmm het is gelukt om alles te lezen in mijn middagpauze😁.
BeantwoordenVerwijderenIk zeg gewoon blijven doen erg leuk om te lezen. 👍
Leuk om te lezen 👍
BeantwoordenVerwijderenBijdrage door Hugo, alias de Trailmaster Laterrrrr:
BeantwoordenVerwijderenEpic Enduro 2019
De onervarenheid van 2018 meegenomen en zo goed als voorbereid zijn we in Olargues🇫🇷 Kees en ik gaan verkennen. De trails liggen allemaal in een natuurlijke omgeving en zijn alleen wat geprepareerd door locals. De race blijkt bij aankomst volledig anders te zijn dan voorgaande jaren. Weg voorkennis. Tijdens het verkennen van de specials zit de gang er lekker in. Tot dan. Een backflip en een enorme klap tegen de rotswand tot gevolg. Deze crash is zo heftig dat even lijkt of alles al over is. Mijn schouder is er behoorlijk aan toe en ook wat open wonden op mijn arm en been. Maar vooral de bike is mega beschadigd en kan zo niet de race in.
Op de camping gaan we met de rust die Kees heeft alles fixen. Wat een improvisatie en vindingrijkheid. Top Kees!
Zondagmorgen straten om 4.30u aan De Epic Enduro 2019, brons de 1e etappe. 2 specials in het donker gereden en dat ging top. Wat gaaf is dat.
Bij aankomst in de paddock had ik 1,5u over. Lekker begin. Etappe 2 verliep goed fysiek. Specials waren inmiddels zeik nat en ikzelf ook. Terug in de paddock gauw een droog shirt aan. Kees was doorweekt en wilde niet verder. 14.00u en 1 uur over op de time-cut. Mijn benen waren super.
Door mijn crash tijdens de voorbereiding had ik goud niet verkend. Er zat nog een time-cut die ik moest halen. Deze was om 17.30u. Op dat moment wist ik niet goed waar deze controlepost was.
Bij aankomst op de een na laatste special werd ik uit de wedstrijd gehaald. Door het slechte weer hadden ze de time-cut 5 min uitgesteld. Ik kwam 6 min te kort.. heb de man gesmeekt of ik door mocht. Zijn antwoord “nee, het is een Epic he” ik ben huilend over de weg terug gereden... 14 uur onderweg 19.00u was ik binnen..
Vanmorgen kwam ik de beste man tegen bij een koffie tentje..
Het was een enorme beleving!
Hugo Later