Afgelopen weekend was het marathon weekend !! Zaterdag werd de MTBA special De Langste Dag verreden, met ook de mogelijkheid punten te verdienen voor ons XCM klassement (Strava Challenge). Daarnaast stond ook de klassieker RDHF in de Ardennen op zondag op het programma, daar stonden Joene, JoostvG en Almar aan de start. Hulde voor de rijders van de DLD voor de monster km's !! Joene en JoostvG leverden knappe prestaties bij de RDHF. Joene beste Nederlander op de 65km !! en Joost 43e op de 90km. Onderstaand de nieuwe stand van ons XCM klassement, het is spannend bovenin.
Hulde voor het rijden van DLD, maar punten krijgen voor een toertocht?! 😂
BeantwoordenVerwijderenEens Joost. Mooie prestatie in Malmedy!
VerwijderenHahaha. Niet voor de toertocht, maar voor de Strava Challenge in de laatste 15km. Hoe gekker hoe beter. Geheel in de geest van MTBA🤪
BeantwoordenVerwijderenZondagochtend om 6.15 uur in de auto gesprongen om vervolgens een kleine 2 uur later in Malmedy te arriveren. Naast dat de marathons in België super vet, technisch en uitdagend zijn liggen ze praktisch eigenlijk ook naast de deur.
BeantwoordenVerwijderenDit jaar heb ik weer eens bewust de startklim (18%) ervaren. En ik moet zeggen ik weet niet wat pijnlijker is, met een kater omhoog rijden of ook echt je benen alleen voelen. De eerste afdaling liep in ieder geval wel soepeler dan andere jaren 😊
In de voorgaande marathons dit jaar had ik al gemerkt dat de 90km niet zomaar hard rijden is, maar dat je die km’s ook een beetje berekenend moet ingaan. Ik besloot om dus niet al te hard omhoog te rijden, zodat ik wat reserves aan het einde over zou hebben. Helaas begon ik ook dit keer rond de 50 km weer in te kakken. Na 60 km reed ik vervolgens in de staart van de 65 km rijders….zucht, een hoop geprutst voor me op de technische passages. Maar ondanks dat ze af en toe het pad blokkeerde gaven ze me juist wel weer moed. Op de technische passage gewoon rustig aangeven dat ze ff aan de kant moesten😱😲 om ze vervolgens op de klimmen voorbij te vliegen (zo langzaam ging ik dan blijkbaar toch niet). Met nieuw moraal die laatste 30 km volbracht, waarin ik uiteindelijk nog een aantal concurrenten voorbij kon rijden die ik in het begin moest laten gaan. Zoals altijd verzinnen die Belgen wel weer een mooie slot klim, in de laatste 8 km nog ff een poefje van 150 hm 😩. Na 5u en 17min was daar eindelijk de finish, waar ik met Joene in het zonnetje kon bijkomen met een verdiende Grimbergen Triple en een broodje braadworst 😅. Blij en tevreden met een 43e plek overall.
Wat een fantastische marathon was dit weer. Dikke stenen afdalingen, wortel passages en super vette singeltracks…….ik ben klaar voor Polen #Sudety
knap hoor Joost, mooi verhaal weer...!
VerwijderenIk reken het goed!
VerwijderenDe laatste tijd schommelt mijn vorm erg, van echt super vermoeid naar een niveau dat ik denk ik nog niet eerder heb gehaald. In die lijn besloten om niet aan DLD mee te doen, maar te kiezen voor extra rust en nog een doelgericht piekje (de 62km van Malmedy) voor Amerongen. Zeker omdat de vormpiek wel naar meer smaakt, maar ik toch wel moe wordt van dat vermoeide..
BeantwoordenVerwijderenDe dag van te voren samen met Almar heen gereden, startnummers opgehaald en in een erg leuk en eenvoudig herbergje beland. Paar biertjes nog, voorbereiding is alles, en er klaar voor. De volgende dag lekker rustig ontbeten, totdat Joost appte dat hij er al was (en wij zijn startnummer hadden;) Snel snel de laatste dingen pakken en Almar net optijd bij de 90km start. Deed me denken aan vroeger, waarbij we praktisch altijd telaat waren en zelfs al wel eens een start gemist hadden. Ik was nu echter meer dan optijd, aangezien ik een uur later pas bij de 62km moest starten. Voordeel was dat ik lekker wat warm kon fietsen. Met het vele file rijden tijdens Cimes de Waimes en een vergelijkbare route hier, wou ik nu maximaal vooraan starten. Tegen het lint aan van het tweede startvak, resulteerde in een mooie 7e rij ofzo vanaf voren. Na twee minuten volgde meteen de zeer lange en zware startklim, waarbij ik de vermoeidheid uit Arnsberg en Montferland direct weer herkende. Toch maar besloten maximaal in het rode te blijven rijden, in de hoop bovenaan op smallere secties vast goed te zitten. Maximaal betekende echter een maximale HF van 155 (nog maar eens uitzoeken waar dit aan kan liggen). Ondanks dat de klim echt niet goed voelde, kwam ik nog wel op een redelijke positie boven. De volgende km's met hangen en wurgen maximaal blijven rijden, waarbij ik toch langzaam op kon schuiven. Pas na een uurtje ofzo was het vertrouwde goede gevoel terug en kon ik korte klimmetjes weer staand omhoog fietsen. Wat is het toch een fijn gevoel als je in een steile klim merkt dat je meer power hebt dan de mensen in je groepje (waar je net op het vlakke nog zat te sterven in het wiel;) Bij de trailtjes rond het stuwmeer van Robertsville, net de verkeerde keuze gemaakt om toch achter mijn snellere groepsgenoot te blijven. Deze was hier echter niet zo handig in (of gewoon toch te leeg?) waardoor iemand van achteren langzaam naar ons toe kwam gereden. Zodra er weer de ruimte was ben ik de eerste klim maximaal omhoog gereden, met de gedachte dat die laatste 10k wel goed zou komen. Hierdoor zag ik voor het eerst weer mensen voor me en kon deze dan ook langzaam één voor één opvegen. Hierdoor werd de power wel snel minder. Maar inmiddels was het nog maar iets van 2km en reden we langzaam het dorp in, dus dat moest goed komen. Maarrr.. tjonge jong jonge wat een sadisten die route bouwers #fantastisch!! :)) We mochten nog een keer de hele hoogte van de startklim opnieuw omhoog! Gelukkig had ik op dat moment een groot gat achter me en niemand voor me, waardoor ik deze zelf kon indelen. Na nog een dikke afdaling de finish over met een super tevreden gevoel! Daarna nog effe nagenieten met een Grimmbergen en broodje worst. TOP!! Ook respect voor Joost en Almar met het uitrijden van de 90km, want ik vond de 62km al bizar zwaar!!
Ik reken dit dan dus ook zeker goed!
VerwijderenHe Joene, top gereden man !!. Gisteren kreeg ik trouwens nog een mooie ter overweging als het om je hartslag gaat. Ik zei tegen iemand anders, toen ik na de GR aankwam, "nou dat was me een ritje zeg, mijn hartslag was skyhigh, had jij daar ook last van ?"... "nee, ik meet geen hartslag meer, heb geleerd dat het niet altijd goede feedback is"... misschien voor jou hetzelfde, je rijdt een top uitslag. Is je hartslag verder dan interessant ?? misschien zorgt het alleen maar voor onterechte onrust...
VerwijderenNiet helemaal eens. Een lage hartslag bij hoge inspanning is een goede indicator voor vermoeidheid. Na Amerongen eens even twee weken rustig aan Joene?
Verwijderen