Enduro2Davos

2019 en fietsen, fietsen en 2019... Dat is niet de combinatie voor mij. Een bewogen jaar waar fietsen naar de achtergrond werd gedrukt. Echter...

Hugo en ik zouden in september samen een wedstrijd fietsen. En omdat het nogal spannend in het klassement is wie de MTBA enduro cup gaat winnen, was het dus geen optie om af te zeggen.
7 weken geleden dus begonnen met trainen. Na 4 maanden niet op de fiets te hebben gezeten, vond ik het heel erg lastig om op te pakken. Intervallen, winterberg, tempo rondjes en kracht. Alles werd weer opgepakt. 6 weken is echter te weinig....

Maar toch samen met Hugo naar Davos vertrokken. Een team enduro waar je samen zo snel mogelijk een ravijn in moet fietsen.
Kwam direct erachter dat Hugo wel erg snel is geworden. Kon met veel pijn en moeite zijn wiel houden. 

Na de proloog en 2 stages was duidelijk dat er uit een ander vaatje door mij getapt moest worden. Joost lag voor ons, en die moest achter ons eindigen voor de MTBA enduro cup. Ikzelf wilde iedereen van basta, inclusief Joost achter me hebben, dus er moest een plan komen! 
Dat kwam er. De volgende dag 7 stages, en iedereen achter ons gehouden. Alleen niet basta 4. Die moest dan maar op zaterdag sneuvelen. Alleen het was gaan sneeuwen, en alle stages van zaterdag, behalve 2 werden gecanceld. Dan maar Dijkstra style, volle bak. Alles of niets.

We waren al twee dagen in Zwitserland, waar ze van zeggen dat er de mooiste trails zijn. Alleen door het slechte weer niks van gezien. Alleen Hugo en stukjes modder was mijn uitzicht geweest. Ook zaterdag niks anders gezien.

Eerste stage ging goed! We haalden mensen in alsof ze stil stonden en Hugo pushte mij tot het uiterste! Dat ging goed zo! De laatste stage. 5 km volle bak over rotsen en wortels! Dat is ons ding.
Start was fantastisch en toen kwam ik iets tegen wat ik drie dagen niet had gezien. Het ravijn😱 Ik redde een bocht niet en lag in een flits 10 meter lager. Nooit gezien dat ravijn, maar wel gevoeld! Snel naar boven klimmen, stuur scheef, alles kapot en dan nog 3 km omlaag! Denk wel een minuut of 2 te hebben verloren.
Dus mijn doel, basta 4 achter te me laten was niet gelukt! Maar dan toch blij dat het een team is, Hugo was wel geslaagd! Hij is trail dute 2019! Dik verdiend in mijn ogen, wat een bikkel!


Reacties

  1. episch plaatje van een epische editie, goed bezig geweest mannen en ik hoop dat de schade aan mens en machine mee valt.......

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gaaf om te lezen mannen. De omstandigheden waren echt niet voor de poes. Knap omlaag geklapt!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten