Marathon seizoen van start !, stand XCM na Marathon Apeldoorn



We zijn er weer, alhoewel vele MTBA-ers nog aan het ontwaken zijn uit een lange winterslaap, stonden een aantal fanatiekelingen alweer aan de start van de (zo langzamerhand traditionele) aftrap van het Nederlandse marathon seizoen in Apeldoorn.

Twee rondes moesten er gereden worden over een miraculeus droog parcours onder dito omstandigheden. Voor degenen die voor de 105 km gekozen hadden, pakte dat anders uit. De regen kwam kort na de finish van de 72 km met bakken uit de lucht.

Almar deed een weekend later mee aan de Dutch Masters of MTB. Helaas heeft hij de strijd moeten staken na 1 ronde, maar niet minder respect hierdoor, de omstandigheden waren erbarmelijk.

Dit alles resulteert in de volgende stand:

Clubkampioenschap marathon
PositieNaamPuntenAantal
1Onno Baack61
2Tom van Braak51
3Sijtse Kamphuis41
4Britt Dorrestein31
5Bart Peters21
6Gerben Sesink11

Reacties

  1. Nou, nog een klein stukje over deze seizoens start XCM. Het weer was uiterst matig in de voorgaande dagen, veel regen, bagger en veel Tacx werk om aan de omwentelingen te komen die ik in mijn hoofd had. De dag zelf was bij bijzonder geluk best aardig, geen regen, redelijk droog parcours en ja…. ik had er zin in. De organisatie was ook goed, al was er een lange rij voor de start nummers. Gerben stond best vooraan dus konden we wat regelen. Het inrijden duurde niet erg lang, ik kende de start en het rondje. Bij toeval stond ik ineens bij een rood/wit lintje wat ook de start was. Direct vooraan dus, nou ja, wintercompetitie in de benen, dus vooraan starten kon geen kwaad. De companen van de VWC stonden al snel naast me dus we konden mooi nog even babbelen over vanalles en nog wat. Sijtse stond vrij dichtbij me en we zwaaiden en riepen nog wat naar elkaar. Ik wist dat de start belangrijk was en ook het belanden in een juiste groep. Apeldoorn is een marathon op snelheid en power, dus aanklampen bij de bekenden was mijn doel. Er stonden overigens akelig snelle jongens in het vak, heel veel 100 km mannen die dit als opstapje gebruikten voor het seizoen. Jeroen van Eck, en nog wat jongens waarvan Arjen Feenstra al letterlijk zei dat hij en ik deze mannen zeker niet gingen bijhouden. Ze stonden er ook wel gesoigneerd bij moet ik zeggen….

    Panggggg, weg waren we, als derde door de eerste bocht, ik maar het wiel van Schepp gepakt, die ook echt steeds sneller rijdt de laatste tijd. Al snel doemde er een dreigende wolk testosteron op achter me. Veel trek en duw werk en vechten voor je plekkie. Hier en daar lastig want de eerte meters waren best nat en zompig, het verkeerde spoor en het zoog teveel energie. Soms heb je goede starts, soms gaat het net effe minder. Het laatste was nu het geval, binnen no-time hing ik op apegapen bij het klimsegment waar 9th Wave maar liefst drie wielsets uitdeelde aan de snelste rijders. Ik trok het niet. Zelfs groep twee kwam me voorbij zetten. Dit gevoel duurde best lang, tot ik op een recht vlak stuk de macht weer voelde en in een lange stoemp partij weer aansluiting vond bij groep 2. In de eerste ronde dunde deze groep flink uit, en ronde 2 was hoofdzakelijk kopwerk van mijn kant samen met een snelle wielrenner, we reden met zijn tweeen. Vlak voor het eind kwam mijn concurrent voorbij met een razend rappe 50+ duitser. “Heej” schreeuwde ik naar Robin, “ha” kwam er kort terug en ik pikte aan, met een tempo van 40+ ramden we over een breed pad wat licht daalde. Maar ik hield het bij. Ik kende het parcours en er kwam een flauw klimmetje…. Het tempo zakte ineens in en ik dacht: erop en erover, ik vloog er voorbij en heb tot het einde (toch nog wel een kwartier) niet meer omgekeken… beetje dom wellicht maar ik trok hem enorm goed door, alleen de wielrenner kwam me nog even voorbij sprinten op de meet. Achteraf blij met P5 M40+ , mijn tweede ronde was bijna net zo snel al de eerste, het duurvermogen is er dus..

    Nu op naar groesbeek…..(-:

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten