In Duitsland (SKS Sauerland) en België (LaChouffe Marathon) stonden afgelopen weekend weer diverse MTBA'ers aan de start. Joost S, Bart P, Roy en Arnout reisden af naar het Sauerland en Joost v G, Rob, Mark D en Dorus naar de Ardennen. Wisselende resultaten, maar wel goed voor punten in ons klassement. De stand is nu als volgt :
Zaterdag, nog even snel mijn fiets poetsen en losrijden. Ook de crank maar even helemaal los en schoonmaken want er kraakte iets. Alles weer aandraaien en even flink wat moment er op -KNAL-….oeps! de flens van de crankbout gebroken. Even de hulplijn bellen…. gelukkig kon Manivelo een reserve bout regelen en was mijn fiets toch klaar, alleen losrijden zat er niet meer in.
BeantwoordenVerwijderenZondagochtend vroeg uit de veren en om 6 uur de auto in op weg naar Houffalize. Onderweg kwam ik Mark tegen (die ging voor de 65km en wilde weer bijtijds terug naar huis) en kwamen we tegelijk aan in Houffalize. Samen relax ingeschreven en de fietsen gereed gemaakt en op naar de start.
Wat een chaotische opstelling zeg?! Niks startvak, zolang je maar achter de mat staat. Ik kon op de 4e rij starten naast Dorus en iets achter Rob. Vervolgens de start, met gelijk een heerlijke asfalt klim. Rob vloog omhoog bij de eerste 10 en een paar tellen later vloog Dorus mij voorbij alsof het een Eliminator was. Ik merkte dat mijn bronchiën en longblaasjes nog niet helemaal waren hersteld van de Poolse griep, na 15 km voelde ik dan ook dat het te hard ging gezien mijn fitheid. Toch maar wat meer behouden rijden, het is tenslotte nog een heel eind, hard omhoog en rustig op de vlakke stukken. Het was een bijzonder parkoers van uitersten, relatief veel asfalt (klimmen en verbindingswegen) maar de (steile) single tracks maakte een hoop goed. Onderweg heb ik nog wel even getwijfeld of ik de extra lus van 30 km en 600 hm nog moest gaan doen. Die eerste 65 km met 1650 hm was namelijk zwaar genoeg. Ik voelde me eigenlijk nog best goed en besloot de 2e lus in te gaan…. Huh? Dorus die mij aanmoedigt?! Dat is niet de bedoeling, zal ik ook maar stoppen dan? Ach WTF! Ik kom hier om te fietsen en het is prachtig weer, lees: snik heet, dus maar maximaal genieten (pijn doet het uiteindelijk toch wel).
Bij het ingaan van de 2e rond reed ik recht tegen een muur van een klim op, met hangen en wurgen kwam ik boven. Daarna volgde een vrij eenvoudig parkoers dat lekker “glooiend” was, inderdaad maximaal genieten. De laatste 20 km besloot ik maar eens flink te gaan stoempen, daardoor kon ik nog een hoop mensen opvegen, dat gaf weer een heerlijk gevoel. En toen de laatste 6 km…. Volgens mij zaten we al aan de hoogtemeters en we reden op hoogte… Ik besefte me heel goed dat ik in België reed, zou het dan echt alleen nog maar naar beneden zijn??? Hoppa een mooie single track in, slingerend tussen de jonge dennen boompjes door. Daar kwamen de laatste kilometer bordjes…..nog 4 km…..nog 3 km…..zeker weten geen klim meer dan?.....nog 2 km…-BAM- een knetters steile helling, niet lang maar wel echt een muur. Tijdens het stoempen in de laatste kilometers merkte ik al dat mijn hamstrings een beetje protesteerde. En toen ik halverwege die steile klim van mijn fiets af moest schoot de kramp er dan ook meteen in. Auw auw auw, zou ik dan echt stranden op 1 km voor de finish? Na een beetje rekken en voorzichtig verder lopen kon ik boven weer op mijn fiets stappen en de laatste afdaling in naar de finish (waar ik onder luid applaus werd ontvangen door Dorus, Rob en familie, thanks gasten). Uiteindelijk best tevreden met mijn tijd 5:01:17 (helaas net niet onder de 5 uur). Dankzij de goede indeling ook heerlijk kunnen genieten….en al helemaal van dat bordje pasta na de finish.
De week van te voren alleen op dinsdag met MTBA gefietst... dat was meteen genoeg voor de hele week.
BeantwoordenVerwijderenRest vd week lekker taperen..
Zondag met Joost in convooi naar Houffa, samen inschrijven en toen nog even gewicht lozen.
Dat was op zn belgisch geregeld: 5 Dixies, maar slechts 1 met wc papier, hahaha belgische versie van russisch roulette?
Elke poging om daarna een redelijke startplek te zoeken mislukte grandioos.
Na de start zg ik hikkend van de lach in de verte Rob, Joost en Dorus met rokende banden het dorp uit scheuren
- wat een gaaf gezicht!
Er waren best wat asfalt stukken in het begin maar eenmaal offroad was het heerlijk spelen!
Prachtige leipe afdalingen met drops, dikke stenen, uitgesleten sporen, wat een genot!
Koffiemolen verzetje omhoog en zo blies ik mijzelf niet op, gewoon lekker rijden.
Het liep prima de eerste 2,5 uur, mn gemiddelde zat rond de 20km/u.
De man met de hamer kwam precies als ik verwachtte, echter nu met injecties voor extra kramp.
Mn gemiddelde pleurde in mekaar, al etend kreeg ik nog een opleving maar de steile klimmen moest ik lopen.
Zodra ik zittend ging trappen kreeg ik kramp, staan was vermoeiend, afwisselend ging t net.
Op t eind weer een paar heerlijke afdalingen waar ik groepjes weer voorbij vloog die mij klimmend voorbij waren gekomen.
De laatste 5km hoorde ik de koude Chouffe naar mij roepen... #motivatie!
En die was toch lekkerrrr, in de zon bij een bakkie pasta!
Mooi weer hoor bikkels!
BeantwoordenVerwijderen