Stand XCM na Nordenau, Eiger Bike en Neustadt

Afgelopen weekend was weer een druk marathon weekend ondanks de vakantie periode.  Zaterdag werd in Nordenau de 5e marathon van de SforZcup verreden. Op verschillende afstanden MTBA'ers aan de start, maar helaas niet al te beste weer condities. Zondag was de Eigerbike in der Schweiz en de Sigma Bike Marathon in Neustadt, waar Gerben zijn eerste punten heeft verzameld. Dit resulteert in de volgende stand :


Reacties

  1. In de aanloop van Nordenau (voordat ik het weer in de gaten kreeg) had ik er best zin in! Eindelijk weer eens een XCM, Nordenau was op zich best een mooie omgeving, niet echt technisch maar goed. Dat verwacht ik ook niet meteen van een 'duitser'. Weekend ervoor mijn XC bike omgebouwd naar een marathon fiets (stevigere bandjes erop, reparatie set aan het stuur (plugjes) en een bandje aan het frame). Echter, woensdag: 20mm op vrijdag en 21mm op zaterdag??? bah bah. En op dat moment stond de teller ook nog op: alleen reizen. Kortom zeer grote kans op een lekker ritje in de NL haha.
    Maar goed, ik kon nog meerijden met Jan Willem (donderdag), en vrijdag hakte ik de knoop door om mijn oude winterfiets (chiner) klaar te maken voor een tochtje. Dat betekende: bandjes zoeken, kijken of alles nog werkt, remmen gangbaar maken etc etc. Het was even werk, en niet alles was 100%. Bandje voor liep nog wat leeg zaterdag, achter had ik een slick, en mijn verzet is 32 voor met 11-36 achter. Niet meteen een dik klimverzet. Maar ja, Malmedy had ik er ook al eens mee gedaan, dus dit kon vast ook wel.

    Bij Nordenau kun je extra 10euro betalen, en dan sta je vooraan. Gelukkig had ik dat niet gedaan, want dan moet je ook nog hard starten! (grapje he). Nee we waren gewoon (Henk Jan, vriend van Jan Willem, hijzelf, en ik) te laat bij de start. Kortom stond achteraan, en ik wist van 4 jaar geleden dat je na 200m grasploegen, je een bottleneck had, nummer 1. En ja, ondanks de buitenbocht en handig tussen de menigte doorsturend, lag ik al meteen goed achter op de kop. Met een licht behouden gereden startklim ben ik langzaam naar voren gereden en wist bovenaan (denk na een 10-15minuten) aan te sluiten bij nr1 Sforz, Mark Schepp. Ah zal vast niet heel slecht geklommen hebben! Maar het was wel slingeren en onregelmatig de eerste 30minuten, iedereen wilde graag naar voren.
    Mark liet ik al snel achter mij bij het klimmen, en de eerste afdaling was nog easy, veel schotter ook, dus ik kwam prima vooruit met de chiner-starrie. Maar na 2 klimmen begon de eerste uitdaging, langs anderen heen op gladde afdalingen/tracks/trapjes en wortels. Mooie dingen dus! Maar vering was ook handig daar!
    Uiteindelijk bij klim 3 sloot ik aan bij, wat ik vermoedde de (bijna)kop was van de Nederlanders, Nard, Iroy, en nog een Sforz (Nico Beldman) man. Ook Yannick Runhart (Giant gesponsord) reed ik voorbij omhoog, maar daar bleef ik niet heel lang voor met het gestuiter naar beneden toe. De eerste ronde zat erop, en we reden met z'n 4 dichtbij elkaar. Oh ja, had ik al verteld dat het 8c was, en het continue regende?

    2e ronde begon meteen met een steile joekel, en dat was ook wel het thema van ronde 2. Mijn slick (en ik erbij), het verzet, redde het net bij 2 klimmen (1x gras en 1x modder). Op het randje en kantje. En de paden werden wat worteliger en rotseriger. Niet de juiste dingen voor mijn gekozen fiets. Ik kon de groep daar ook steeds niet meer bijhouden, en de aantal maal kwam ik weer bij op de klimmen met het goede stampwerk, maar dat kon alleen als er grip was. En verder, tja, ik had het kooooouuuud. Kortom, laatste 45min uitgereden, en naar de finish gebracht. Vond het wel mooi geweest. Geen zin om te wachten ook op huldigingen, uitslagen e.d. Hop naar huis, na de douche, dat dan weer wel. Achteraf: 3em40 (5min achter nr1) 2e sforz, anderhalve min achter Nard, en 16e overall. Op zich prima, goede keuze voor de fiets. De Orbea was sneller geweest hoor! Maar had het ook zonde gevonden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zeg top gereden en strakke actie op die starre Harrie!

      Verwijderen
    2. Kleppert! En je bent me ook nog eens voorbij in het klassement 😠

      Verwijderen
    3. Ik zeg wederom erg knap gereden en altijd een leuk statement op de starrie (-:

      Verwijderen
  2. De Eigerbike, al langer op mijn 2do list, maar altijd veel respect gehad voor de km/hm ratio en de verhalen van de jongens die er in 2002(?) waren in mijn achterhoofd (kou en oneindige regen). In principe gepland als trainingskoers en daarom ook voor de 55 km / 2500hm ipv de koningsafstand gekozen en bewust een plekje in het tweede en laatste startvak gepland. Dit moest een mooie "vlakke" klimkoers worden waar ik mezelf op de lange alpenklimmen wilde uitproberen wat niet echt mijn sterkste punt is maar met oog op de swiss epic wel nodig heb.

    Zo gezegd zogediggiedaan en samen met mijn meisje op Grindelwald gereden. In de nachten ervoor had het flink geregend en tot op 2000 meter fors gesneeuwd. De koers zal dus tot op en misschien over de sneeuwgrens gaan en zo niet zal het een garantie zijn voor blub en slip op de trails. Voor mij alles prima zolang het maar niet van boven komt en het maar niet al te koud op hoogte is. Voor de Eigerbike was het de jubileumeditie (20e) en er was veel om de koers (alles op zijn Zwitsers) georganiseerd (muziek, Kids-race, XCE koers). Leuk wat te doen in het verder met japanners en aziaten gevulde dorp.

    Zondagmorgen om vijf gaat de wekker en ondanks wat wolkjes ziet het er goed uit. Dit gaat een mooie dag worden. Er begint wat van zin te gloren in de kuiten en bij het warmrijden voelt het goed aan. Opgesteld in het 8:15 startvak rond positie 50, nul stress want niemand heeft haast om in het vak te gaan staan. Iedereen weet wat er komt en dat er tijd zat is in de eerste klim over de grosse Scheidegg naar First van bijna 1200 hm. Vooraan is een separaat vak gereserveerd voor de mannen van Thomüs cycling (lokaal bikemerk met eigen team).

    Pang!

    Na de niet al te explosieve start al snel gemerkt dat ik makkelijk op schuif en het extreem snel uit elkaar trekt. Er is een groepje van drie weggereden met onder meer meervoudig oud winnaar en oud WC XCO rijder Sepp Freiburghaus erin. Daarna rij ik op een meter of vijftig en achter mij komt nog een Radon teamrijder die de aansluiting bij de kop van dit startvak will maken. Op het moment dat hij me voorbij rijdt twijfel ik kort of in zal aanpikken om het gat te dichten, maar ik besef al snel "stick to the plan" en vertrouw op mijn hartslagmeter waar ik een vaste waarde gedurende de gehele klim voor in gedachten had. De klim duurde ongeveer een uur, met continue uitzicht op de benseeuwde toppen van Eiger-Mönch-Jungfrau en de Schreckhorn, en de situatie in het veld blijft ongewijzigd. Voor mij blijf ik de langzaam uitlopende kopgroep zien en na mij naderen heel langzaam twee man. De klim is beschaafd en grotendeels een smalle asfaltstraat. Op 80%, bij de Grosse Scheidegg zit er een glooiend stuk van een paar kilometer waar de twee bij me aansluiten. Blijkbaar hebben zij dieper gereden dan ik op het eerste stuk van de klim want in het glooiende stuk zitten wat machtpoefjes waarin ik telkens een enorm gat trek. Daarna de klim naar First en beiden zijn uit zicht. Daar op de top bij de skigondel staat Nicole met een vers bidonnetje te wachten. Ze ziet aan mijn lachen dat het me goed gaat en moedigt me nog aan met haar swisstraillbell :-D

    end of part 1

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Part 2

    Inmiddels bevind ik me al een tijdje in het achterveld van het een half uur eerder gestarte vak. In de klim was het nog niet zo'n probleem, maar langzaam komen de glibberige trails en trapjes omlaag. De trails zijn met de modder (en waarschijnlijk ook zonder) pittig zat, maar de bewegende en omvallende objecten zijn een dusdanig complicerende factor dat ik af en toe kies om van de fiets te gaan om geen risico te nehmen en omdat het soms ook gewoon sneller is. Niet altijd bewijst één van de twee achtervolgers die me hier langzaam weer achterop komt. Deze (nog) oude(re) beuker knalt met zijn fully overal vanaf en haalt me zelfs in. Ik krijg hierdoor toch wat meer wedstrijdgevoel en dat zou me wel eens kunnen helpen verderop.

    Na de afdaling van de First zou het een km of twintig "glooien" met wat kortere en langere klimmetjes erin afgewisseld met trails. Blijkbaar is Nederland me nog niet uit de benen, want op dit stuk ga ik op en over de oude beuker om hem nooit meer terug te zien. Mentaal was ik me al wel aan het voorbereiden op Bort. In de inmiddels brandende zon lag een klim op me te wachten van zo'n 2,5 Kilometer van gemiddeld 15% met uitschieters van ruim boven de 25%. Ik had me voorgenomen om fietsend boven te komen. Dat dit een slalom zou worden tussen de lopende "achterblijvers" uit het eerste startvak maakte me mentaal alleen maar sterker. Gesloopt maar met een grote grijns op het gezicht zag Nicole die bij Bergstation Bort met een bidonnetje stond te wachten. Na deze klim nog hoofdzakelijk trails en een paar honderd hoogtmeters, versprijdt over wat losse klimmetjes, af te tikken.

    Het laatste deel worden de klimmetjes toch wat lastiger te verteren en op de trails wordt zijn inmiddels ook de korte afstand rijders ingevoegd. Dit betekent een paar keer kort filerijden, maar nooit echt storend en goed voor een paar keer herstel. Op de laatste klim voor het dorp nog een keer de reserves aangesproken en er zet nog best wat op voor een eindsprintje. Voor mij of na mij was niet veel te zien, maar toch. Na 3:31 over de Streep gekomen. Ik zag later dat de Radon rijder twee minuutjes voor me zat. Voor mij was een 59e overall en een 15e plek bij de Herren 3 / Masters 2 mijn deel).

    Marathon is een aanrader voor wie van klimmen en trailen in een prachtige omgeving houdt. Zorg wel voor goed weer, want bij slecht weer heb je hier niets te zoeken.

    end of part 2

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klinkt weer als een mooie koers / dikke tocht. Mooi verhaal en lekker gereden joh

      Verwijderen
  4. Gaaf verhaal Kex! Blijft iets heel bijzonders die Alpenmarathons en zo te lezen is deze allerminst een uitzondering. En goed gereden zeg! 👍👊

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gaaf verslag van een gave wedstrijd zeg... klimmen van een uur, poeh poeh.....

      Verwijderen

Een reactie posten