Stand XCO en XCM na Oldebroek en NPM

Afgelopen weken zijn nog diverse wedstrijden gereden. NK Streetrace Oldebroek en de NationalParcMarathon in Swiss.  Mooie uitslagen; Arno knap 2e op de NK Streetrace ! en diverse MTBA mannen op heroïsche afstanden van de NPM. In het XCM klassement heeft Joost, Ronald nu ingehaald. Komend weekend kan tijdens het XCM clubkampioenschap in Daun (met dubbele punten) de stand verder worden opgeschud of de einduitslag al worden bepaald.







Reacties

  1. De Npm is en was een mooie marathon. Hulde aan de lange afstand rijders en finishers Frank en Joost. Klerkx en ik hadden als motto: vooral veel trailen en sturen de dagen rondom dit evenement, dus we kozen voor een korte afstand, in duo estafette vorm. Daarnaast heb ik zelf een maand gekend met veel ziekte en weinig trainen, dus 140 was ook wellicht wat overdreven.

    Ik reed de 1e helft tot Livigno met 2200hm en 71km koers. Parcours ligt grotendeels tussen de 1600-2400hm, dus genoeg zuurstof uitdaging.

    Start was al mooi, want ik stond een een paar startvakken achter de licentie rijders / MTBArnhem. En er deden toppers mee: 2 wereldkampioenen volgens mij.
    Bij de start een Sagannetje gedaan, en reed via een stoepsprintje al snel bij de kop. Eerste 2 km was geneutraliseerd, dus kon kort bijkomen, en daarna ging het los op de klim. Ik probeerde nog even naast Alban te komen, maar moest dit toch even 20min lang bekopen. Frank reed iets weg. Joost zat erachter. Na een tijdje sloot ik aan bij Frank en samen reden we de middenstuk van de eerste lange klim naar 2300m, afwisselend op kop. Na een tijdje de anderen ook aan het werk gezet en met een groepje omhoog gereden. Laatste 15minuten was over een mooie singletrack en bergpas. En dit was een voorbeeld voor de rest vd marathon. Afwisselend singletrack, schotter / onverhard. Weinig asfalt. In de afdaling vaart gemaakt en samen met Frank het tussenstuk naar klim2 afgeraffeld. In deze klim reed ik net iets harder dan Frank en zodoende laatste stuk tot Livigno alleen gekoerst. Waarbij de afdalingen snoeihard waren, en er een geniale track tussen klim2&3 lag. Super flowy xc race singletrack. Genieten!
    Na een stukje tijdrijden met 40 rondom het meer. Snel het stokje aan Klerkx gegeven. Achteraf misschien leuk geweest om door te koersen, aan de andere kant, ik was al blij dat ik na 4 weken weer fietste. samen zijn we 4e overal geworden in het duo klassement.

    Streetrace: was een grapje, maar wel 1 met een officiële knwu titel. Iets te snel na de 6 dgse trainingsstage te Zwitserland, maar desalniettemin. Gewoon koersen en lol hebben. Tegenstanders? 1 hele serieuze: heeft ook gewonnen. Kon in de 1e twee ronden volgen. Maar door 2x kettingpech verloor ik aansluiting. Maar hij was misschien ook wel de sterkste hoor. 2 achter mij waren uitgevallen met pech, zaten ook nog dichtbij. Achterstand daarna was groot. Nr 1&2 (ik) hebben iedereen op minimaal een ronde gezet. Rondje was 2min.

    Al met al, weer gestart met biken, hier een daar intensief, hopelijk op tijd nog voor nk marathon te 9okt. Sowieso gewoon blij dat ik me weer ok voel om te biken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. YesYes wat een feest als het mooi weer is in de Alpen.

    Zoals Arno "Chinnychinchin" Gouweleeuw al geschreven heeft was de estaffette een Bonus in een weekje trailen en was daarvoor de hele afstand teveel van het goede (Maar dat moeten Joost "Letme-in" VG of Frank "LittlePig" Molenaar maar bevestigen of ontkrachten). Maar al met al was het nog een pittige Bonus voor mij met 70 km en een kleine 2000hm met als piek gelijk de chaschauna voor de Kiezen over bijna 3000 meter in een killer klim van nagenoeg 900hm met Meer of minder loopstukken bij temperaturen boven de 30°C.

    Op de koersdag met Joost S. naar Livigno waar een behulpzame (NOT!) dame bij de toltunnel zorgde voor voldoende startagressie en de voor mij bekende startende nerveusiteit. Na diverse toiletbezoeken was ik er klaar voor en was het afwachten als hoeveelste estafette rijder Arno zou doorkomen. Dubbel gevoel want als hij als eerste zou komen zou de druk wel heel hoog liggen. Na een nette koers en de ongeveer verwachte tijd kwam Arno als vierde rijder door en mocht ik starten voor mijn deel.

    Ketting rechts en op naar Chaschauna waar ik nog een appeltje mee te schillen had na de koersafbreuk in 2011 toen door sneeuwstorm de wedstrijd afgebroken wird en ik in een kaasmakerij ergen op de berg een stoomketel heb staan knuffelen. Nu was het doel zo min mogelijk lopen, Maar toch niet forceren. Op de eeuwig lijkende off-road knijtersteile pas is het lekker verse benen te hebben en te kunnen rijden waar de overige deelnemers die al 2000hm in de benen hebben bijna allemaal meoten lopen. BIjna de hele pas kunnen rijden op een klein stukje onder de top na en een keer 30 meter na een stuurfoutje. Veel mensen ingehaald en dikke moraal. In de heftige afdaling Maar door één persoon bijgehaald en naar verloop van tijd een maatje gevonden om kop ver kop het "glooiende" tweede deel te rijden. Dit ging continu erg lekker Maar ook wel hard. Iets wat ervoor zorgde dat ik op de vergeten klim naar Guarda toch even parkeerde en veel van de mensen die ik ingehaald had me weer voorbij kwamen. De vierde plek in de Estafette leek echter erg zeker omdat ik naar voren en naar achteren werkelijk geen enkel rood bordje meer had gezien.

    Uitbollen dus en met een ondanks de inzinking prima tijd bij de finish gekomen. Erg veel respect voor Frank en Joost die bij deze hitte de zware tocht uitgereden hebben.

    Voor alle andere die nog nooit in Engadin zijn wezen biken. Dit moet je een keer hebben gedaan. Het grensgebied tussen CH en Italie bij het national park is fantastich en meer dan de moeite waard.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, waar is de link van de videoclip?? 😂

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten