Stand XCM na IronBike (CH)

Afgelopen weekend was weer een succesvol MTBA weekend, bij verschillende type wedstrijden stonden MTBA'ers aan de start. De mararthon van Berlijn, de Xduathlon op onze Posbank en de Ironbike in Einsiedeln (CH). Helaas leverden niet al deze wedstrijden punten op voor de XCM of XCO, maar desalniettemin knappe prestaties met een dubbelslag voor Arno op de Xduathlon. Kex behaalde wel punten bij de Ironbike. De stand is nu als volgt :


Reacties

  1. Heb je Nick bewust uit beeld gelaten? Dacht ik toch ff dat de Ouwe Leeuw een coup had gepleegd zeg...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, ik dacht... Zeg niets ;-)

    Wat betreft de dubbelslag:

    Lange tijd de twijfel welke varianten ik ging doen. Had wel bedacht, al vorig jaar na de duo met Tom, om 2x te gaan doen. Het plan begon met een duo met Floor. Maar vrijwilligerswerk zorgde voor een ander plan. Getwijfeld over tweemaal de solo, echter weinig hard gelopen, dus risico op blessure erg groot dan. En alles moest ook nog nuttig zijn voor het Nk marathon. Uiteindelijk, solo kort 1uur intensief, en een duo met een last minute optie: Gerjan, vriend van Joost. Ik nog een uur intensief biken. Kortom, vanuit training perspectief: 2 blokken van een uur. Ik vond hem mooi, verder mooi weer geregeld!
    Solo: pfoe, hardlopen... Wat was dat ook al weer? Hartslag in m'n keel, piepende longen, maar ging toch als 3e de wissel in. Toen mocht ik 1 ronde biken, en wist als ik het podium wilde halen, dat ik goed gas moest geven. Want met lopen ging ik het niet halen.. Fietsen voelde eerste 3km erg raar, na het lopen, maar kwam in een ritme en ging op jacht naar 2 en 3. Halverwege parcours iedereen bij gehaald, en voorsprong zo groot mogelijk gemaakt. Daarna nog 2 martelrondjes, en finish over als 1. Mooi, nu snel herstellen, Gerjan ontmoeten en aanmoedigen, en klaar maken voor blok2. Klein uurtje rust, en toen mocht ik weer, ergens middenin het veld. Oei, pijn, solo had er toch ingehakt.. Ritme vinden, geen fouten maken en inhalen. Podium 2 leek me haalbaar. na 56min pijnlijden mocht het stokje over, en we bleken op nr1 te liggen! Ik was van plek 31 naar plek 4 overall (incl solo) gereden te zijn. Gerjan liep hem goed uit, en tweede winst binnen.
    Conclusie: gelachen, mooi gereden, mooi getraind en MTBArnhem op de kaart gezet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik hoopte even dat er meer line-items weg zouden vallen en dat ik toch nog kans maakte op de eindoverwinning. Bugger...

    En wat een prestatie Ouwe Leeuw! Top man! Een triple kan niet of wel? Anders zou dat nog een mooie uitdaging zijn voor volgend jaar: solo, duo en mixed duo. Anders doe je gewoon solo en duo en dan zondag de Posbankloop zelf. Idee?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha. Kon op zaterdag ook nog in Sittard ee m'n Benelux
      Cup rijden.. En posbank loop? Neeuh, hardlopen beetje ok, mtb beter

      Verwijderen
  4. Ja Ironbike dus. Nog even een nabrander van hier. De ironbike was voor het tweede jaar op rij voor mij de seizoensafsluiter en wat is het heerlijk om een alpenmarathon op nog geen uur afstand van je bedje te hebben. Het weer zag er goed uit dus wat wil je nog meer.

    Bij de start was het nog goed fris, Maar aangezien het flink klimmen zou worden besloten om kortkort te starten. Dat betekende kou lijden op de eerste 10 snelle kilometers. Op de eerste klim stond de zon er echter al behoorlijk op en was het al gelijk goed zweten. De Ironbike is zeker op de 77km/2400hm afstand niet heel spectaculair. In totaal vijf steile klimmen van zo 400/500 hm waarvan veel asfalt en schotter. Twee pittige trailafdalingen, Maar verder vooral veel stampen. Dat ging best aardig en na drie klimmen zat ik dan ook onder mijn Schema van vorige jaar. Wat zorgen maakte ik me over het feit dat ik moeite had met eten en drinken. Het was warm en zwaar en een uur of vier in die omstandigheden red je niet zonder je reserves aan te vullen.

    In de vierde klim liep het al wat moeizamer en moest ik mijn groepje laten gaan op de laatste 100 hm. De afdaling liep nog wel, Maar tussen de vierde en vijfde klim zit een Kilometer of zes vlak waar de wind aardig mee doet. In het eerste stuk kwam ik gelijk alleen te zitten en toen er een goed groepje voorbij kwam waar ik mijn karretje aanhaakte blies ik gelijk op toen ik een keer overnam. Met de kramp in de benen en de buik starte ik aan de laatste klim waar ik gelijk door een ambtenaar in functie een dikke parkeerboete kreeg. Gast wat stond ik stil. Ik moest zelfs een keer van de fiets af omdat mijn benen compleet verkampten. Wat is zo'n klim lang met slechte benen. Er kwamen nog een man of zeventig voorbij gefietst wat enorm frustrerend was. Toen ik me eenmaal naar boven had gestreden me voorgenomen om alleen nog Maar wat uit te bollen omdat ik mezelf echt lee gereden had en zo de schade aan het lijf wat kon beperken. Uitendelijk twintig minuten verloren ten opzichte van het jaar ervoor. Kort wat licht gefrustreerd geweest, maar al snel grijnzend dat dit er ook bij hoort in een verder heerlijk seizoen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooie leerervaring Klerx, en ja, het blijft vervelend die marathons binnen bijna fietsbereik..

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten