Stand XCM na Nordenau

Afgelopen weekend werd in het Sauerland de Nordenau MTB Marathon gereden. Ondanks de vakantieperiode een grote groep MTBA'ers aan de start, dus genoeg punten te verdelen. Mooie uitslagen maar hij was pittig. Dit resulteert in de volgende stand :


Reacties

  1. Wat een heftige rondjes waren het zeg. Ik wilde deze wedstrijd gebruiken als test voor de NationalPark marathon in Zwitserland. Daarom ook maar besloten de hele afstand te rijden en veel hoogte meters te maken.
    Bij de start ging iedereen gelijk los op de startklim, dus tja dan kan je niet achterblijven. Ik kwam dus ook rond de 10e plek boven maar merkte gelijk dat als ik op deze manier door zou gaan het niet goed zou komen. Resoluut aan de handrem dus en rustiger gaan rijden. Ook niet meer gelet op wie er om me heen reed maar puur op hartslag verder gereden. Na circa een half uurtje reed ik ineens Frank achterop. Hij had last van zijn nek en besloot rustig verder te rijden, hierdoor hebben we de eerste en bijna de hele tweede ronde samen gereden.
    Halverwege de tweede ronde sloot ook Joene aan (die 10min later was gestart op de 64km). Joene reed behoorlijk tempo want Ronald zat hem achterna, Frank reed met hem mee en ik besloot ze te laten gaan en me vooral niet kapot te rijden voor ingang van de 3e ronde. Vlak voor het eind kwam Ronald nog bij maar met afdalen was hij toch behoorlijk langzamer, waardoor ik hem bij doorkomst van de start finish niet meer zag. Frank stond langs de kant en stapte uit, des te meer motivatie was dat voor mij om de 3e ronde in te gaan. Vooral het begin van die ronde was hels, wat een steile klim zat er daar in het begin. Met al 1800hm in de benen was het zwaar de 32x42 rond te krijgen, met veel pijn en stoempwerk toch de top gehaald. Gelukkig zouden de volgende klimmen een stuk makkelijker gaan.....tot het verrekte loopstuk op 14 km van het einde. Tot twee keer toe moest je daar van de fiets om circa 200m (zo voelde het in ieder geval) te lopen. Gevolgen waren in de eerst volgende klim vette kramp in de bovenbenen en kuiten. Gewoon tanden op elkaar en doorgereden, gelukkig kon ik de kramp wegfietsen. Als toetje aan het eind nog een leuke afdaling met wat bochtige trailtjes, dat was bijna onduits. Met zeer pijnlijke benen over de finish, toch kapot gestreden. Met een 30ste plek overal en heeeeel veel DNF's op de lijst mag ik zeer tevreden zijn. Klaar voor Scuol!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou dat was inderdaad weer een mooi exemplaar die marathon.
    Vantevoren had ik al op de SFORZ pagina gezien dat het venijn in de staart zat. Bij de start netjes in het niet licentievak opgesteld en rap uit de startblokken.
    Ging niet slecht voor mijn gevoel. Had tijdens de vakantie genoeg hoogtemeters gehad. Ronald heeft een mooie oranje helm dus duidelijk herkenbaar, Joene reed er iets achter.
    Vantevoren had ik al ingeschat dat ik die twee lastig kon pakken. Voor de top zat ik wel vlak achter Jeroen. Toen een modder afdaling waar een duitser het nodig vond om te gaan lopen. Weg Joene…hmmm nou ja pech. Ik moest hoognodig mijn ritme gaan pakken want hartslag en adem zaten veel te hoog. Het eerste rondje verder lekker in mijn eigen ritme door kunnen fietsen en kwam toch met een goed gevoel langs start/finish klaar voor de skihelling klim. Ook daar ging het alleszins goed, bijna op de top zag ik een vaag bekend gezicht (bleek later Mark Schepp, uitgestapt). Toen volgde een kort stukkie lopen wegens de steilheid, een stuk vlak en toen een heule nare grasklim. Ik zag de mensen voor me de klim net fietsend halen, maar ik had op 25% al twijfel of ik dat wel ging redden. Halverwege moest ik afstappen maar oeioeioei ik stond volledig geblokkeerd. Benen vol in de kramp. Wist ook even niet hoe ik dat kon oplossen, elke keer weer verstijfd. Twee dames klappen enthousiast, maar ook dat hielp niet (-: Even zitten was de oplossing, en zo snel de kramp kwam, zo snel kon ik ook weer staan. Dus maar verder naar boven gewandeld. Boven weer op de fiets en door maar weer. Was benieuwd hoe dat zich nu weer ging ontwikkelen, toch te snel gestart, doe ik iets fout met eten/drinken ? Er kwam nog zo'n nare klim. Maar goed, ik kon gewoon nog redelijk tempo rijden en weer wat mensen pakken, ook de laatste klim zonder kleerscheuren doorgekomen en verder geen kramp aanvallen meer gehad. Er spookte nog een venijnige asfalt klim in mijn hoofd, als ik die nog krijg, schiet het er weer in, al loop ik daar naar boven. Gelukkig week het tweede rondje iets af en was het nagenoeg alleen maar dalen, op het laatst blokkeerden de benen weer volledig en een sprintje over de lijn was absoluut geen optie

    Het parcours was best leuk, lekker klimmen en hier en daar opgeleukt met wat technisch werk, zowaar enkele trappen erin. Door de modder en het vocht vond ik diverse wortel afdalingen wel link en heb ik niet overal gas erop gehouden. Opvallend is het verschil tussen je gevoel tijdens de wedstrijd en de uitslag. Toch 5e M2 gereden zonder een nederlander voor me (door wat uitvallers natuurlijk ook). Al met al gaf het me weer een goed gevoel. Het weer was top, de uitzichten waren mooi, het gezelschap was leuk. Op naar de volgende !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben sjef weinig drinken. Dus bij mij zit er niet meteen een relatie met kramp en drinken. Tenzij het 30c is.. Maar, wat ik doe is drie dagen voor een marathon extra magnesium nemen, plus in mijn sportdrank (maar de meesten hoor) zit magnesium. Kruidvat eigen merk trouwens..

      Verwijderen
    2. Oh ja, is het altijd dezelfde spier of spiergroep? Want sinds twee jaar train ik specifiek m'n hamstring, op aanraden sportarts. Die speelde bij mij altijd als eerste op met kramp. Mooie wintermaanden oefeningen..

      Verwijderen
    3. Ja altijd bovenbeenspier heb al veel magnesium geslikt toevallig de laatste tijd niet meer. Denk dat ik het weer ga doen plus misschien wat kracht training in de winter (squats)...

      Verwijderen
  3. Ha ha, mooie verhalen bikkels! @Onno: heb ook wel last gehad van kramp tijdens die marathons. Ben toen van die Isostar Bicarbonates gaan gebruiken en ook beter op drinken gaan letten. Vanaf toen geen last meer gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie verslagen Joost en Onno! Qua parcoursomschrijving weinig aan toe te voegen. Het was pittig. En het venijn zat in de 2e lus, met belachelijk steile klimmen. Ook ik zat tegen kramp aan en dat overkomt me vrijwel nooit.

    Maar goed. Bij de start nietsvermoedend in licentievak gestapt bij Joene en Almar.
    Na de pang meegegaan in het tempo vooraan. Reed Joene uit het wiel, maar zat wel in een voor mij experimentele hartslagzone. Anders dan Onno had ik geen parcours kennis. Dan was ik nl wat rustiger gestart. Moest ik later wel ff van herstellen.

    Tot 2/3 vd eerste ronde voor Joene gezeten, maar die reed het gaatje toch knap dicht. Op een wat vlakker deel bleef ie een tijdje in m'n wiel zitten. Ik vond het best want dan kon ik tenminste zelf m'n tempo bepalen.
    In een niet technische afdaling reed ie rap bij me weg. Kon en wilde op dat moment niet volgen en in eigen tempo doorgereden.

    Bij passeren start/finish hoorde ik dat ik er een minuutje achter zat. Wel tempo blijven rijden en voelde me sterk in de klimmen, ook omdat er niemand meer bergop inhaalde. In eerste lange klim van de 2e ronde kwam Joene weer in het vizier. Vervolgens jammer genoeg afslagje gemist en toen de achtervolging min of meer gestaakt en besloten geen risico meer te nemen in de hier en daar behoorlijk linke afdalingen.

    Klimmend nog wel flink gas gegeven toen in de verte toch weer MTBA opdook. Bleek Joost te zijn. Achterom gekeken of ik Onno nog zag en toen nog ff klein stukkie met Joost samen gereden tot de finish (ik zat gewoon een paar meter achter je Joost uit te bollen richting finish ;)) om daarna lekker in het gras gaan liggen met een biertje en kramp.

    29e overall was erg netjes op dit zware parcours. 6e of 7e Nederlander.

    Was een harde en zware koers, ook onderling door met z'n 3en binnen 5 minuten te finishen. En een zware ondergrond. Maar de power was er zeker. Op naar de volgende!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Verrassend mooi en zwaar rondje! Lekker kleinschalig ook, dus wie weet volgend jaar. Bij mij ging het niet goed en niet slecht. Bij de startklim voelde ik al wel dat ik tekort gingen komen voor het podium overall. Het was meteen harken. De tussenstukken liepen dan wel weer erg goed. Onderweg ook nog een stuk hulp gehad van Frank die even goed gas gaf op het vals plat, zodat ik mijn benen even kon sparen: Thanks Frank! Na een steile grasklim in de tweede ronde zat ik zo stuk dat ik een klein stukje verkeerd ben gereden...lint helemaal gemist. Gelukkig had ik het snel door en ben ik meteen omgedraaid. Hierdoor een minuut verloren. Hierna me nog leger dan leeg gereden: Goede oefening voor het NK! Ook ik kreeg last van kramp en dat heb ik zelden. Het zal het parcours zijn geweest mannen! Eindsprint zat er ook niet meer in door de kramp. Zelfs afstappen moest met beleid gebeuren :) Op de streep kwam ik helaas 30s tekort voor de 3e plek bij de 30+...4e dus.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten