Afgelopen weekend stond Heeswijk-Dinther op het programma. Diverse MTBA'ers aan de start, met weer mooie uitslagen. Ook een new kid on the block in zijn eigen Brabant. De nieuwe stand is als volgt :
Heerlijk. Nouja zo voelde het niet na de wedstrijd, en nu eigenlijk nog steeds niet. Maar wat heb ik weer genoten van een wedstrijd :). Na een grondige en langdurige voorbereiding van maanden (vooral mentaal dan he) stond ik weer eens aan de start van een koers. De start ging lekker, vooral gewoon dat eerste rechte stuk dan, na die eerste bocht werd het al wel minder :). Eerste ronde kon ik het gat nog wel klein houden, en zelfs 3 man ingehaald. De ronde erna ben ik nog 1 keer ingehaald en vervolgens op die plek blijven hangen. Weet niet precies waar ik ben geeidigd uiteindelijk. Wel dat ik bijna 1,5 uur op de fiets heb gezeten... Pff wat een lange koers was dat, ben nog steeds duizelig van alle bochten en rondjes draaien. Parcours was leuk dus, lekker sturen, beetje glad af en toe en op de rechte stukken ertussen pierde ik mezelf echt helemaal dood om een beetje gang te houden. Op de singletracks kon ik goed mee of zelfs verschil maken, nog 2x achter een groepje elites gehangen op de singletrack! Komende weken nog eens wat streetraces en wedstrijdjes meepikken!
Nog maar 500 punten te gaan, Arno, ik zit je al in je nek! :)
Blijft een heerlijk rondje! Jammer dat er dit keer zoveel rechte stukken in zaten.
Na een slechte generale. Eerste bocht bijna op mijn plaat en het eerste hugje helemaal onderuit. Klein deukje in het zelfvertrouwen maar toch maar vol door de bochtjes bij het inrijden.
Na een prima start rustig door de bochten om vervolgens op ieder recht stuk een sprint te moeten trekken. Na 2 ronden zat ik in een groepje met twee teamgenoten. Met die twee ook naar de finish gereden. Ieder recht stuk probeerde ze mij er van af te rijden en iedereen keer bleef ik er aanhangen omdat ik in de bochtjes iets kon herstellen. Een aantal keer hoorde ik ze tegen elkaar zeggen dat het harde moest om mij eraf te rijden :-) maar uiteindelijk waren die twee een stuk sneller als mij en zijn ze beide net voor mij gefinisht. Maar met een 13e plek zeer tevreden!
Haha, doe ze maar de groeten van Arno, ik heb ze gelukkig voor jou pijn gedaan in Montferland. Mooi gereden man! Kwam de ltste 2 ronden niet meer dichterbij. Dus je stuurde idd lekker
Mijn rit, begon met een pedaal misser bij de start, en op het 2e lange stuk zij aan zij net op een mm na het dranghek gemist. Kortom niet m'n beste start. Ging ergens na plek 12 het bos in. Besloot om iemand te gaan liggen, waarna ik aan m'n bedachte inhaalrace begon. Echter te enthousiast sturen betekent ook op de grond liggen. Kortom ronde 1 nog net binnen de top 15. Podium kon ik vergeten, dus nu omschakelen naar het beste vh slechtste: zo goed mogelijk eindigen. Met vele gevechten, tijdje in de chaz patat op de rechte stukken, terug gekomen naar een gevecht van 3 ronden om plek 6. Helaas op 2cm na net niet gered, 7e. Was helaas niet helemaal mijn dag en mijn ding, Heeswijk. Op naar Assen, iets meer power hoop ik dan!
Mijn rit begon goed in het wiel van Raats en even later zag ik Arno vlak voor me nadat ie gevallen was. Daarna zag ik 'm op het rechte stuk onhoudbaar naar voren stuiven. Helaas lag ik even later ook op de grond na te hard over een bultje te zijn gegaan en verloor ik de aansluiting met de top 15. Na die val was het tempo er even uit en viel terug tot buiten top 20. Gelukkig weer een redelijk tempo kunnen pakken en als 17e over de finish gekomen. Veel valpartijen gezien en gehoord, blijft een lastig stuurrondje Heeswijk.
Mijn rit begon ook goed, althans de startopstelling :-D Ik heb inmiddels zo veel XC wedstrijden gereden dat ik toch wat punten heb gesprokkeld en redelijk vooraan kan starten. Maar omdat ik nog wat brutaliteit mis heb ik daar eigenlijk weinig aan. Met inrijden bleek al dat dit niet mijn rondje zou gaan worden, veel te veel draaien, keren en sturen. Halverwege de koers lag ik nog laatste maar gelukkig heb ik de laatste twee rondes degene voor mij nog kunnen inhalen en ben dus weer niet laatste geworden :-). Eind ronde 7 mocht ik eigenlijk wel stoppen (75 min allang voorbij), maar er werd gebeld en ik had de smaak van het bochtenrijden eindelijk te pakken, dus besloot gewoon nog een extra trainingsronde te doen. Het XC rijden is nog steeds niet mijn ding, maar beleef wel ontzettend veel plezier en ik merk dat ik iedere keer weer beter wordt met sturen. Op naar de volgende!
Heerlijk. Nouja zo voelde het niet na de wedstrijd, en nu eigenlijk nog steeds niet. Maar wat heb ik weer genoten van een wedstrijd :). Na een grondige en langdurige voorbereiding van maanden (vooral mentaal dan he) stond ik weer eens aan de start van een koers. De start ging lekker, vooral gewoon dat eerste rechte stuk dan, na die eerste bocht werd het al wel minder :). Eerste ronde kon ik het gat nog wel klein houden, en zelfs 3 man ingehaald. De ronde erna ben ik nog 1 keer ingehaald en vervolgens op die plek blijven hangen. Weet niet precies waar ik ben geeidigd uiteindelijk. Wel dat ik bijna 1,5 uur op de fiets heb gezeten... Pff wat een lange koers was dat, ben nog steeds duizelig van alle bochten en rondjes draaien. Parcours was leuk dus, lekker sturen, beetje glad af en toe en op de rechte stukken ertussen pierde ik mezelf echt helemaal dood om een beetje gang te houden. Op de singletracks kon ik goed mee of zelfs verschil maken, nog 2x achter een groepje elites gehangen op de singletrack! Komende weken nog eens wat streetraces en wedstrijdjes meepikken!
BeantwoordenVerwijderenNog maar 500 punten te gaan, Arno, ik zit je al in je nek! :)
Blijft een heerlijk rondje! Jammer dat er dit keer zoveel rechte stukken in zaten.
BeantwoordenVerwijderenNa een slechte generale. Eerste bocht bijna op mijn plaat en het eerste hugje helemaal onderuit. Klein deukje in het zelfvertrouwen maar toch maar vol door de bochtjes bij het inrijden.
Na een prima start rustig door de bochten om vervolgens op ieder recht stuk een sprint te moeten trekken. Na 2 ronden zat ik in een groepje met twee teamgenoten. Met die twee ook naar de finish gereden. Ieder recht stuk probeerde ze mij er van af te rijden en iedereen keer bleef ik er aanhangen omdat ik in de bochtjes iets kon herstellen. Een aantal keer hoorde ik ze tegen elkaar zeggen dat het harde moest om mij eraf te rijden :-) maar uiteindelijk waren die twee een stuk sneller als mij en zijn ze beide net voor mij gefinisht. Maar met een 13e plek zeer tevreden!
Haha, doe ze maar de groeten van Arno, ik heb ze gelukkig voor jou pijn gedaan in Montferland. Mooi gereden man! Kwam de ltste 2 ronden niet meer dichterbij. Dus je stuurde idd lekker
VerwijderenMijn rit, begon met een pedaal misser bij de start, en op het 2e lange stuk zij aan zij net op een mm na het dranghek gemist. Kortom niet m'n beste start. Ging ergens na plek 12 het bos in. Besloot om iemand te gaan liggen, waarna ik aan m'n bedachte inhaalrace begon. Echter te enthousiast sturen betekent ook op de grond liggen. Kortom ronde 1 nog net binnen de top 15. Podium kon ik vergeten, dus nu omschakelen naar het beste vh slechtste: zo goed mogelijk eindigen. Met vele gevechten, tijdje in de chaz patat op de rechte stukken, terug gekomen naar een gevecht van 3 ronden om plek 6. Helaas op 2cm na net niet gered, 7e. Was helaas niet helemaal mijn dag en mijn ding, Heeswijk. Op naar Assen, iets meer power hoop ik dan!
BeantwoordenVerwijderenMijn rit begon goed in het wiel van Raats en even later zag ik Arno vlak voor me nadat ie gevallen was. Daarna zag ik 'm op het rechte stuk onhoudbaar naar voren stuiven. Helaas lag ik even later ook op de grond na te hard over een bultje te zijn gegaan en verloor ik de aansluiting met de top 15. Na die val was het tempo er even uit en viel terug tot buiten top 20. Gelukkig weer een redelijk tempo kunnen pakken en als 17e over de finish gekomen. Veel valpartijen gezien en gehoord, blijft een lastig stuurrondje Heeswijk.
BeantwoordenVerwijderenMijn rit begon ook goed, althans de startopstelling :-D Ik heb inmiddels zo veel XC wedstrijden gereden dat ik toch wat punten heb gesprokkeld en redelijk vooraan kan starten. Maar omdat ik nog wat brutaliteit mis heb ik daar eigenlijk weinig aan. Met inrijden bleek al dat dit niet mijn rondje zou gaan worden, veel te veel draaien, keren en sturen. Halverwege de koers lag ik nog laatste maar gelukkig heb ik de laatste twee rondes degene voor mij nog kunnen inhalen en ben dus weer niet laatste geworden :-). Eind ronde 7 mocht ik eigenlijk wel stoppen (75 min allang voorbij), maar er werd gebeld en ik had de smaak van het bochtenrijden eindelijk te pakken, dus besloot gewoon nog een extra trainingsronde te doen. Het XC rijden is nog steeds niet mijn ding, maar beleef wel ontzettend veel plezier en ik merk dat ik iedere keer weer beter wordt met sturen. Op naar de volgende!
BeantwoordenVerwijderen