Wat werd er weer hard gereden vandaag in 's Heerenberg met vele mooie uitslagen en veel mooi oranje zwart op de paden in Montferland. Onder post voor iedereen de mogelijkheid om zijn of haar verhaal te delen.
Mijn bevindingen komen er aan. Maar ik wil alvast een voorstel lanceren: laten we wat geld bij elkaar leggen en Brands op wereldreis sturen. Dan hebben we nog wat spanning dit jaar!
Pfff, dat was me wat. Ik ben al niet zo'n held in dat stoempwerk en nou was mijn rug ook al twee dagen aan het tegenwerken. Een uitslag was echt wel een doel, want veel wedstrijden van de Sforz cup moet ik missen wegens de andere plannen voor de rest van dit jaar. Iboprufen erin voor de start en kijken waar het schip strand.
Niet in het bezit van een licentie zijn betekend als de KNWU er bij betrokken is in een ander vak staan. Daar was ik al wel vroeg zodat ik met o.a. Ronald vrij voorin kon opstellen. Na de pang het gas losgegooid en als een dolle proberen op te schuiven in de kudde licentierijders voor me. Plan was een kilometre of tien gas geven en dan consolideren. Na die tien kilometer was ik niet zover opgeschoven als gehoopt, maar a la, de paadjes waren rustig en ik had ruimte om te koersen. In en lekker groepje komen te draaien met sterke mannen op het vlakke. In de klim iets langzamer dan ik maar dat paste net mooi met het moordtempo op de tussenstukken. Al doende waren we lekker aan het opschuiven. Bij de doorkomst moisten twee van de junioren in het groepje afsprinten voor de 35 km wedstrijd en ging het tempo iets omhoog. Ik verloor het groepje en kwam even geisoleerd te zitten. Mijn rug begin ook al te piepen dus ik heb zelfs kort getwijfeld om na een ronde uit et stappen.
In de tweede ronde in het begin wat plekken verloren maar wel een nieuw groepje en wat nieuwe moral gevonden. Ongeveer halverwege haalde ik Marc bij en dat is ook altijd lekker tussen de oren. Wat minder fijn was was een langswortel die ik over het hoofd gezien had waardoor ik met mijn knie hard op mijn stuur stuiterde. Het ritme was even helemaal weg en ik moets krampachtig door de pijn heen stampen. Daar was mijn rug het ook niet mee eens en begon langzaam op slot te gaan zitten. Wat volgde was een pijnlijke laatste 15 kilometer waarbij Marc en vervolgens Ronald me nog voorbij kwamen. Bij de finish lang niet zo naar de kloten binnen gekomen. Resultaat viel nog niet eens tegen. Maar doe mij maar een technische trailmarathon ipv boswielrennen met veel gestuiter. Positief was wel de massale groep MTBA-ers aan de start en bij de finish. Top!
Met licentie betekende voor mij in het 1e startvak opstellen. En eigenlijk wist ik het al. Met expert rijders en marathon beesten: turbo start (voor een 100 he).. op zich 1e ronde goed gereden, wel in het hard onder uit gegaan. Samen Tom een koppelkoers gereden, met ern groepje die gematigd mee werkte. Echter, weet niet waarom , kreeg ik mn eerste inzinking in ronde 2. Moest het groepje laten gaan, en aansluiten bij een groepje dat er kort op volgde. Na de bazenwind stukken moest ik die ook even laten lopen waarna ik aan kon pikken bij 2 koersen. Reed ik er nb in Groesbeek vanaf. Nu helaas niet. Ondertussen begon ik weer wat mensen in te halen. Waaronder helaas ook Tom die er mee ging stoppen. Na wat voer besloten om het gas erop te zetten voor een laatste snelle/vlakke ronde. Echter verkeerd schakelen zorgde voor een verwrongen ketting. Die overal afviel en over sloeg. Dus de keuze was: of repareren of op souplesse Doorrijden. Koos voor het laatste. Wonder boven wonder ging ik toch sneller dan anderen (gewoon remmen los naar beneden) en kwam bij plek 40 uit. Vond het wel een mooie uit de wind positie en was al blij als ik de finish zonder pech ging halen. Helaas... 8km voor het einde brak mn ketting en ben ik een minuut of 8 aan het kloten geweest. Ondanks mn snelste laatste 8. Haalde ik niemand meer in, en koste het mij 16 kostbare (?) Plekken... helaas volgende keer beter..
Toen ik thuis de ene na de andere stortbui langs zag trekken had ik met jullie te doen.. Op het laatste moment toch mijn zoontje even aan het fenomeen snelle mtb-ers laten wennen. De modder leek mee te vallen, we waren ietwat laat, volgens mij gespot bij een haakse bocht einde rechte stuk. Frank, Floortje en Bart Peters... Stuk voor stuk helden jullie!!
De druk was hoog op deze snelle thuisbaan. Voor het eerst vooraan in het startvak met Marc en Joene. De start ging gelijk al lekker en in de eerste paar km zelfs voorbij Marc en Joene gereden. Twijfels of dat wel verstandig was, maar niet te veel nadenken. Na een paar km gaat er een voor me liggen en ik moest van de fiets af, ketting eraf. Marc en Joen me weer voorbij.... Was er gelukkig snel weer bij, maar moest wel weer het ritme herpakken. Maar kon toen redelijk in het spoor van Joene blijven en dat gaf wel moraal. Na 20 km een mooi groepje van 4 man gevormd. Bleek achteraf Peter Kraaijvanger die ik al vaak tegenkom in de Starva segmenten. Weet nu wie het is.... Kop over kop lekker tempo gereden met de mannen. Aanklampen op het vlakke en ze pijn doen op de klimmen. Ik hield Joene lang in het zicht en dat gaf me moraal voor de eerste keer een keer Kex voor te blijven ;-). Maakte op kop nog een mooie schuiver door een plotselinge haakse bocht, maar was snel weer bij mn groepje. Ging er nog eentje van onderuit en toen raakte ik het contact kwijt. Maar met nog 15 km te gaan kon ik mooi tempo houden. Nog een paar keer achterom gekeken, geen Kex te zien. En dat rijdt wel erg lekker de straten van s'-Heerenberg in;-)! Zat 2,5 minuur achter Joene, en dat leverde een 21e plek op, beste klassering ooit, en 4e bij de M2! Het podium komt in zicht;-) Ik hou er een goed gevoel aan over, op naar de Sudety!
Stortbui viel reuze mee, maakte het parcours mooi droog. Was helaas wat aan de late kant, maar goed, was er. In het startvak achterin nog even mijn voorrem ingeremd, tijdens het rondje pakte ik de pittige inremmomenten wel mee. Dacht lekker achterin zitten bij licentievak i.v.m. neutrale start....maar die ging serieus hard potverdorie. Nie veel later kwam Klerx ook nog voorbij gesjeesd. Toch een fikse wegkoers. Het was mooi, fantastisch weer, veul gasten en gezelligheid!
Zelden met zo weinig motivatie naar het startvak gereden; te veel op de bike gezeten de laatste tijd denk ik... Maar eenmaal in het startvak kwam de moraal als snel terug. Zat een beetje achteraan maar de uiteindelijke toerder-hinder viel mee. Al vrij snel Lars, Floor en Bart ingerekend en het koersen kon beginnen. Kon het ritme goed vinden en de regen deerde me niks. Al met al vlakke koers gereden en een paar kilometer voor de streep nog Jeroen E bijgehaald. Zat te klooien met zijn rug en daar heb ik in het laatste klimmetje naar de molen op een schandalige manier gebruik van gemaakt door hard weg te sprinten ( sorry Jeroen, maar alles voor de punten he ;-)). Al met al prima tevreden met tijd en uitslag. Tegelijkertijd toch wat gezakt in het MTBA klassement maar dat zegt meer over hoe verdraaid hard de rest heeft gereden. Klasse! Super gaaf dat MTBA met zo'n groot aantal rijders is vertegenwoordigd en met zo'n goede uitslagen!
Heerlijke race. Geeft moraal zoveel MTBA tegen te komen. Vooral als je zelf bezig bent met inhaalrace. Had ff twee zwakke momentjes in eerste ronde. Schuivertje over wortel en bidon verloren. Gegokt dat ik hem in tweede ronde terug zou vinden. Grap is dat ik idd de gele mtb clinic bidon terug vond tussen de braamstruiken, maar met smerige bittere substantie erin. Niet mijn bidon dus, wel exact dezelfde. Maakt niet uit. Vocht is vocht. We konden weer door. Snel weer terug gereden naar groepje Jeroen Overeem en er ook weer bij weg gereden. Ook Kex, die het zichtbaar slecht had, nog bijgehaald in laatste kilometers en Marc B.
Uiteindelijk als 5e MTBA en 40e overall geëindigd. Mijn beste resultaat ooit. Heerlijk.
Voor mij weer eerste wedstrijdje na bijna 2 jaar. Conditie is niet erg goed dus maar rustig aan doen en niet te hard van stapel. Fout, de eerste halve ronde behoorlijk met het tempo mee van de mensen om me heen maar voelde wel goed. Nadat de meeste MTB Arnhemers mij voorbij waren proberen het tempo te laten zakken. Ging noggoed maar toch begon ik het al wel te voelen in de benen. Net voor de tweede ronde begon de kramp en moest het tempo echt laten zakken. Zat te twijfelen of ik nog een rondje wilde, maar na een moraal oppepper van Floor toch doorgegaan met aangepast tempo. Uiteindelijk hield dat ook op en had de kramp de overhand op elke pukkeltje in de route. Na 45 km rechtsaf via de weg terug. Verder wel een goed gevoel aan overgehouden. Is toch weer leuk zo´n wedstrijdje en erg leuk om zoveel MTBA te zien bij de start. Nu rustig en trainen voor nog een keer.
Voor mij een grote teleurstelling. Had er veel van verwacht, goede benen, koersen op eigen grond en vorige week al een wedstrijd in de benen. Dat moet goed komen. Bij de start al meteen wat plekken opgeschoven en op het eerste stuk onverhard merkte ik dat mijn benen echt goed waren. Dat motiveert! Voor me zag ik Jeroen en Jeroen nog en dacht als ik die maar in de verte blijf zien komt alles goed. Tot na de afdaling bij de Hettenheuvel. Ik raakte een dikke tak die over het parcours vloog tegen mijn achterwiel wat een naar geluid maakte maar zat er verder niet over in. Eenmaal beneden bij het aanremmen merkte ik het al, ik zwabberde heen en weer. Lek. Nee! Meteen wat opgepompt want ik zag nergens echt latex uitkomen, dus hopen dat het goed kwam. Begonnen aan de klim met het steilste stuk van het parcours. Maar de band liep leeg. Langs de velg liep lucht en kreeg het niet meer dicht. Dus toch besloten binnenband te monteren. En dat duurde veel te lang. Bijna heel het veld was al voorbij nadat ik meer als een kwartier had stilgestaan. Dag goede klassering. Daarna achtervolging ingezet. Maar er was niks te achtervolgen. Het was één grote slalom langs deelnemers en soms kon ik er ook niet langs op de singletracks. Op de vlakke stukken op het veld zat ik alleen, geen hulp. Het werd één lange tijdrit want er was niemand die even snel was als mij. Daarna ook nog 2x verkeerd gereden omdat de linten weg waren. Dat was voor mij bijna het punt om direct naar de auto te rijden. Toch maar de ronde uitgereden. Ben er nog ziek van en zal nog wel even blijven.
Na vorige week verkouden en vermoeid de marathon in Emmelshaisen gereden te hebben, deze week goed hersteld. Besloten om vanaf de start rustig aan te doen en de eerste 10 km het even aan te kijken. Na 2 meter offroad ging er iets mis in mij hoofd waardoor ik schakelde naar 38-11 en meteen de kop nam. Samen met Tim Smeenge namen we het kopwerk voor onze rekening. Benen voelde zoals ze hoorde te voelen en was dus helemaal hersteld van vorige week! Eenmaal bij Zeddam sloegen Tim en ik bij de eerste klim meteen een gaatje. Onderweg moest ik even een gaatje laten op een klim, maar daarna op het vlakke weer dicht gereden en goed samengewerkt. De 2 achtervolgers zaten nooit meer dan 30 s achter ons, dus tempo bleef constant hoog. Aan het einde nog geprobeerd om Tim eraf te rijden, maar hij brak helaas niet. Voor de sprint zat ik in zijn wiel en kon meteen reageren toen hij de sprint vroeg aanging. Helaas geblokte benen door alle inspanningen en dus vrede moeten nemen met de 2 plaats. Desondanks heel tevreden!
Mijn bevindingen komen er aan. Maar ik wil alvast een voorstel lanceren: laten we wat geld bij elkaar leggen en Brands op wereldreis sturen. Dan hebben we nog wat spanning dit jaar!
BeantwoordenVerwijderenGoed plan. Sturen we hem naar de noordpool ofzo, of ergens waar geen koers is.
VerwijderenGeen koers = goed!
VerwijderenPfff, dat was me wat. Ik ben al niet zo'n held in dat stoempwerk en nou was mijn rug ook al twee dagen aan het tegenwerken. Een uitslag was echt wel een doel, want veel wedstrijden van de Sforz cup moet ik missen wegens de andere plannen voor de rest van dit jaar. Iboprufen erin voor de start en kijken waar het schip strand.
BeantwoordenVerwijderenNiet in het bezit van een licentie zijn betekend als de KNWU er bij betrokken is in een ander vak staan. Daar was ik al wel vroeg zodat ik met o.a. Ronald vrij voorin kon opstellen. Na de pang het gas losgegooid en als een dolle proberen op te schuiven in de kudde licentierijders voor me. Plan was een kilometre of tien gas geven en dan consolideren. Na die tien kilometer was ik niet zover opgeschoven als gehoopt, maar a la, de paadjes waren rustig en ik had ruimte om te koersen. In en lekker groepje komen te draaien met sterke mannen op het vlakke. In de klim iets langzamer dan ik maar dat paste net mooi met het moordtempo op de tussenstukken. Al doende waren we lekker aan het opschuiven. Bij de doorkomst moisten twee van de junioren in het groepje afsprinten voor de 35 km wedstrijd en ging het tempo iets omhoog. Ik verloor het groepje en kwam even geisoleerd te zitten. Mijn rug begin ook al te piepen dus ik heb zelfs kort getwijfeld om na een ronde uit et stappen.
In de tweede ronde in het begin wat plekken verloren maar wel een nieuw groepje en wat nieuwe moral gevonden. Ongeveer halverwege haalde ik Marc bij en dat is ook altijd lekker tussen de oren. Wat minder fijn was was een langswortel die ik over het hoofd gezien had waardoor ik met mijn knie hard op mijn stuur stuiterde. Het ritme was even helemaal weg en ik moets krampachtig door de pijn heen stampen. Daar was mijn rug het ook niet mee eens en begon langzaam op slot te gaan zitten. Wat volgde was een pijnlijke laatste 15 kilometer waarbij Marc en vervolgens Ronald me nog voorbij kwamen. Bij de finish lang niet zo naar de kloten binnen gekomen. Resultaat viel nog niet eens tegen. Maar doe mij maar een technische trailmarathon ipv boswielrennen met veel gestuiter. Positief was wel de massale groep MTBA-ers aan de start en bij de finish. Top!
Met licentie betekende voor mij in het 1e startvak opstellen. En eigenlijk wist ik het al. Met expert rijders en marathon beesten: turbo start (voor een 100 he).. op zich 1e ronde goed gereden, wel in het hard onder uit gegaan. Samen Tom een koppelkoers gereden, met ern groepje die gematigd mee werkte. Echter, weet niet waarom , kreeg ik mn eerste inzinking in ronde 2. Moest het groepje laten gaan, en aansluiten bij een groepje dat er kort op volgde. Na de bazenwind stukken moest ik die ook even laten lopen waarna ik aan kon pikken bij 2 koersen. Reed ik er nb in Groesbeek vanaf. Nu helaas niet. Ondertussen begon ik weer wat mensen in te halen. Waaronder helaas ook Tom die er mee ging stoppen. Na wat voer besloten om het gas erop te zetten voor een laatste snelle/vlakke ronde. Echter verkeerd schakelen zorgde voor een verwrongen ketting. Die overal afviel en over sloeg. Dus de keuze was: of repareren of op souplesse
BeantwoordenVerwijderenDoorrijden. Koos voor het laatste. Wonder boven wonder ging ik toch sneller dan anderen (gewoon remmen los naar beneden) en kwam bij plek 40 uit. Vond het wel een mooie uit de wind positie en was al blij als ik de finish zonder pech ging halen. Helaas... 8km voor het einde brak mn ketting en ben ik een minuut of 8 aan het kloten geweest. Ondanks mn snelste laatste 8. Haalde ik niemand meer in, en koste het mij 16 kostbare (?) Plekken... helaas volgende keer beter..
Excuus voor de autocorrectie ;-)
VerwijderenBos, met, koershazen
Toen ik thuis de ene na de andere stortbui langs zag trekken had ik met jullie te doen.. Op het laatste moment toch mijn zoontje even aan het fenomeen snelle mtb-ers laten wennen. De modder leek mee te vallen, we waren ietwat laat, volgens mij gespot bij een haakse bocht einde rechte stuk. Frank, Floortje en Bart Peters... Stuk voor stuk helden jullie!!
BeantwoordenVerwijderenDe druk was hoog op deze snelle thuisbaan. Voor het eerst vooraan in het startvak met Marc en Joene. De start ging gelijk al lekker en in de eerste paar km zelfs voorbij Marc en Joene gereden. Twijfels of dat wel verstandig was, maar niet te veel nadenken. Na een paar km gaat er een voor me liggen en ik moest van de fiets af, ketting eraf. Marc en Joen me weer voorbij.... Was er gelukkig snel weer bij, maar moest wel weer het ritme herpakken. Maar kon toen redelijk in het spoor van Joene blijven en dat gaf wel moraal. Na 20 km een mooi groepje van 4 man gevormd. Bleek achteraf Peter Kraaijvanger die ik al vaak tegenkom in de Starva segmenten. Weet nu wie het is.... Kop over kop lekker tempo gereden met de mannen. Aanklampen op het vlakke en ze pijn doen op de klimmen. Ik hield Joene lang in het zicht en dat gaf me moraal voor de eerste keer een keer Kex voor te blijven ;-). Maakte op kop nog een mooie schuiver door een plotselinge haakse bocht, maar was snel weer bij mn groepje. Ging er nog eentje van onderuit en toen raakte ik het contact kwijt. Maar met nog 15 km te gaan kon ik mooi tempo houden. Nog een paar keer achterom gekeken, geen Kex te zien. En dat rijdt wel erg lekker de straten van s'-Heerenberg in;-)! Zat 2,5 minuur achter Joene, en dat leverde een 21e plek op, beste klassering ooit, en 4e bij de M2! Het podium komt in zicht;-)
BeantwoordenVerwijderenIk hou er een goed gevoel aan over, op naar de Sudety!
Stortbui viel reuze mee, maakte het parcours mooi droog.
BeantwoordenVerwijderenWas helaas wat aan de late kant, maar goed, was er. In het startvak achterin nog even mijn voorrem ingeremd, tijdens het rondje pakte ik de pittige inremmomenten wel mee.
Dacht lekker achterin zitten bij licentievak i.v.m. neutrale start....maar die ging serieus hard potverdorie. Nie veel later kwam Klerx ook nog voorbij gesjeesd. Toch een fikse wegkoers.
Het was mooi, fantastisch weer, veul gasten en gezelligheid!
ik bedoel eigenlijk stofvrij ipv droog
VerwijderenBedoel maar. Ik was toch vrij nat en muddy bij de finish..
VerwijderenZelden met zo weinig motivatie naar het startvak gereden; te veel op de bike gezeten de laatste tijd denk ik... Maar eenmaal in het startvak kwam de moraal als snel terug. Zat een beetje achteraan maar de uiteindelijke toerder-hinder viel mee. Al vrij snel Lars, Floor en Bart ingerekend en het koersen kon beginnen. Kon het ritme goed vinden en de regen deerde me niks. Al met al vlakke koers gereden en een paar kilometer voor de streep nog Jeroen E bijgehaald. Zat te klooien met zijn rug en daar heb ik in het laatste klimmetje naar de molen op een schandalige manier gebruik van gemaakt door hard weg te sprinten ( sorry Jeroen, maar alles voor de punten he ;-)). Al met al prima tevreden met tijd en uitslag. Tegelijkertijd toch wat gezakt in het MTBA klassement maar dat zegt meer over hoe verdraaid hard de rest heeft gereden. Klasse! Super gaaf dat MTBA met zo'n groot aantal rijders is vertegenwoordigd en met zo'n goede uitslagen!
BeantwoordenVerwijderenJeroen E = Jeroen O
VerwijderenWie is jeroen o? Klerx? Ga volgend jaar ook middellang rijden. Alles voor de punten ;-)
VerwijderenWe eat you for breakfast
VerwijderenHeerlijke race. Geeft moraal zoveel MTBA tegen te komen. Vooral als je zelf bezig bent met inhaalrace.
BeantwoordenVerwijderenHad ff twee zwakke momentjes in eerste ronde. Schuivertje over wortel en bidon verloren.
Gegokt dat ik hem in tweede ronde terug zou vinden. Grap is dat ik idd de gele mtb clinic bidon terug vond tussen de braamstruiken, maar met smerige bittere substantie erin. Niet mijn bidon dus, wel exact dezelfde. Maakt niet uit. Vocht is vocht. We konden weer door.
Snel weer terug gereden naar groepje Jeroen Overeem en er ook weer bij weg gereden. Ook Kex, die het zichtbaar slecht had, nog bijgehaald in laatste kilometers en Marc B.
Uiteindelijk als 5e MTBA en 40e overall geëindigd. Mijn beste resultaat ooit. Heerlijk.
Voor mij weer eerste wedstrijdje na bijna 2 jaar. Conditie is niet erg goed dus maar rustig aan doen en niet te hard van stapel. Fout, de eerste halve ronde behoorlijk met het tempo mee van de mensen om me heen maar voelde wel goed. Nadat de meeste MTB Arnhemers mij voorbij waren proberen het tempo te laten zakken. Ging noggoed maar toch begon ik het al wel te voelen in de benen. Net voor de tweede ronde begon de kramp en moest het tempo echt laten zakken. Zat te twijfelen of ik nog een rondje wilde, maar na een moraal oppepper van Floor toch doorgegaan met aangepast tempo. Uiteindelijk hield dat ook op en had de kramp de overhand op elke pukkeltje in de route. Na 45 km rechtsaf via de weg terug.
BeantwoordenVerwijderenVerder wel een goed gevoel aan overgehouden. Is toch weer leuk zo´n wedstrijdje en erg leuk om zoveel MTBA te zien bij de start. Nu rustig en trainen voor nog een keer.
Voor mij een grote teleurstelling. Had er veel van verwacht, goede benen, koersen op eigen grond en vorige week al een wedstrijd in de benen. Dat moet goed komen. Bij de start al meteen wat plekken opgeschoven en op het eerste stuk onverhard merkte ik dat mijn benen echt goed waren. Dat motiveert! Voor me zag ik Jeroen en Jeroen nog en dacht als ik die maar in de verte blijf zien komt alles goed. Tot na de afdaling bij de Hettenheuvel. Ik raakte een dikke tak die over het parcours vloog tegen mijn achterwiel wat een naar geluid maakte maar zat er verder niet over in. Eenmaal beneden bij het aanremmen merkte ik het al, ik zwabberde heen en weer. Lek. Nee! Meteen wat opgepompt want ik zag nergens echt latex uitkomen, dus hopen dat het goed kwam. Begonnen aan de klim met het steilste stuk van het parcours. Maar de band liep leeg. Langs de velg liep lucht en kreeg het niet meer dicht. Dus toch besloten binnenband te monteren. En dat duurde veel te lang. Bijna heel het veld was al voorbij nadat ik meer als een kwartier had stilgestaan. Dag goede klassering.
BeantwoordenVerwijderenDaarna achtervolging ingezet. Maar er was niks te achtervolgen. Het was één grote slalom langs deelnemers en soms kon ik er ook niet langs op de singletracks. Op de vlakke stukken op het veld zat ik alleen, geen hulp. Het werd één lange tijdrit want er was niemand die even snel was als mij. Daarna ook nog 2x verkeerd gereden omdat de linten weg waren. Dat was voor mij bijna het punt om direct naar de auto te rijden. Toch maar de ronde uitgereden. Ben er nog ziek van en zal nog wel even blijven.
Na vorige week verkouden en vermoeid de marathon in Emmelshaisen gereden te hebben, deze week goed hersteld. Besloten om vanaf de start rustig aan te doen en de eerste 10 km het even aan te kijken. Na 2 meter offroad ging er iets mis in mij hoofd waardoor ik schakelde naar 38-11 en meteen de kop nam. Samen met Tim Smeenge namen we het kopwerk voor onze rekening. Benen voelde zoals ze hoorde te voelen en was dus helemaal hersteld van vorige week! Eenmaal bij Zeddam sloegen Tim en ik bij de eerste klim meteen een gaatje. Onderweg moest ik even een gaatje laten op een klim, maar daarna op het vlakke weer dicht gereden en goed samengewerkt. De 2 achtervolgers zaten nooit meer dan 30 s achter ons, dus tempo bleef constant hoog. Aan het einde nog geprobeerd om Tim eraf te rijden, maar hij brak helaas niet. Voor de sprint zat ik in zijn wiel en kon meteen reageren toen hij de sprint vroeg aanging. Helaas geblokte benen door alle inspanningen en dus vrede moeten nemen met de 2 plaats. Desondanks heel tevreden!
BeantwoordenVerwijderen